In 2015 ben ik begonnen met kleding sorteren in Nederland voor de vluchtelingen in Griekenland. Na een aantal maanden wilde ik met eigen ogen zien waar al die rompertjes en kinderkleding terecht kwamen en waar het blijkbaar zo hard nodig was. In februari 2016 ben ik voor het eerst met mijn moeder (Corinne) naar Griekenland gegaan. Het was hartverscheurend. De intensiteit van het leed brak mijn hart.
Daarnaast vond ik het enorm inspirerend om te zien hoe veerkrachtig deze mensen waren. Ondanks alles waren ze vaak zo positief en hun gastvrijheid en lichte energie raakten me diep. Hoewel ik het al wel wist, ervaarde ik daar ten volle hoe blij ik word van geven en hoe vanzelfsprekend het voor mij is om een ander te helpen die in nood is.
Het heeft me geleerd het leven in een ander perspectief te zien, namelijk dat veel dingen niet zo vanzelfsprekend zijn. Bijvoorbeeld een dak boven mijn hoofd hebben, m’n familie om me heen en m’n koelkast die gevuld is. Ik ben enorm dankbaar voor de rijkdom in mijn leven.
In het dagelijks leven werk ik als chef kok in een vegan restaurant, van Planten. Koken maakt me blij. Het is één van de manieren om mijn liefde vorm te geven en om mensen blij te maken. Samen koken werkt verbindend, ook wanneer je elkaars taal niet spreekt.
Daarnaast werk ik ook als projectmanager bij People for people, een organisatie die in tijden van crisis in de wereld zoveel mogelijk mensen in nood helpt, ongeacht hun achtergrond. Zo kan ik op doorgaande basis mijn betrokkenheid bij vluchtelingen vorm geven.
Voor mij gaat het dus over delen. Licht en liefde worden méér wanneer je het deelt en dat doe ik graag!